Owczarek portugalski, znany także jako cão da serra de aires, jest jedną z mniej znanych ras psów, ale z pewnością zasługuje na uwagę. Ten wszechstronny pies pasterski o niezwykłym wyglądzie i inteligencji sprawdzi się zarówno jako stróż, jak i towarzysz rodziny. Poznaj bliżej tę wyjątkową rasę, jej cechy charakterystyczne, wymagania oraz historię, aby dowiedzieć się, czy owczarek portugalski to pies odpowiedni dla Ciebie.
Spis treści
- Jak wygląda owczarek portugalski?
- Jaki charakter ma Cão da Serra de Aires?
- Dla kogo polecany jest pies rasy owczarek portugalski?
- Jak dbać o owczarka portugalskiego?
- Jak wygląda codzienność z tą rasą?
- Ile kosztuje owczarek portugalski?
- Na jakie choroby narażone są owczarki portugalskie?
- Wady i zalety owczarka portugalskiego
- Historia rasy owczarek portugalski
Jak wygląda owczarek portugalski?
Owczarek portugalski to pies średniej wielkości o wydłużonej sylwetce i umięśnionej budowie. Jego sierść jest długa, szorstka i przypominająca falującą strukturę, co zapewnia mu ochronę w trudnych warunkach atmosferycznych. Charakterystyczne wąsy i brwi dodają mu uroku, podkreślając inteligentny i bystry wyraz pyska. Umaszczenie może występować w różnych odcieniach, od płowych po ciemniejsze barwy, z dopuszczalnymi białymi plamkami w niektórych miejscach. Ogólne proporcje ciała owczarka portugalskiego zapewniają lekkość ruchu i elastyczność, co czyni go doskonałym psem pasterskim.
| Rasa | Owczarek portugalski (Cão da Serra de Aires) |
| Długość życia | 12–14 lat |
| Wzrost samce | 45–55 cm |
| Wzrost samice | 42–52 cm |
| Waga | 17–27 kg |
| Długość sierści | Długa, prosta lub lekko falista |
| Maść | Żółta, kasztanowa, płowa, szara, wilczasta, czarna z podpalaniem |
| Użytkowość | Pies pasterski, stróżujący i gospodarski |
| Grupa FCI | Grupa 1: Psy pasterskie i zaganiające, Sekcja 1: Psy pasterskie (bez prób pracy) |
| Standard FCI | Nr 93 |
Umaszczenie zgodnie z wzorcem FCI:
Umaszczenie owczarka portugalskiego jest różnorodne i obejmuje kilka charakterystycznych barw. Zgodnie z oficjalnym wzorcem FCI wyróżnia się następujące umaszczenia:
- Płowe w różnych odcieniach.
- Szare i czarne.
- Umaszczenia z lekkim podpalaniem.
- Dopuszczalne niewielkie białe znaczenia na klatce piersiowej i łapach.
Wzorzec rasy FCI
Zobacz wzorzec rasy Owczarek Portugalski
Owczarek portugalski (Cão da Serra de Aires) FCI nr 93
Kraj pochodzenia: Portugalia
Data publikacji obowiązującego wzorca: 4 listopada 2008
Użytkowość: Pies pasterski, stróżujący i gospodarski.
Klasyfikacja FCI:
- Grupa I: Psy pasterskie i zaganiające
- Sekcja 1: Psy pasterskie
- Bez prób pracy
Pochodzenie:
Pies wywodzi się z regionu Alentejo w Portugalii, gdzie od wieków służył do pasienia owiec, bydła, koni, kóz oraz świń. Jego naturalny wygląd i wytrzymałość pozwalają mu pracować w zmiennych warunkach klimatycznych oraz pokonywać duże odległości.
Wrażenie ogólne:
Owczarek portugalski to pies średniej wielkości o lekko wydłużonej sylwetce. Jest bardzo szybki, zwinny i charakteryzuje się naturalnym ruchem. Ze względu na swoją inteligencję i wyraz przypominający małpę, zyskał w swoim regionie przydomek „pies-małpa”.
Ważne proporcje:
- Długość tułowia większa o 10% od wysokości w kłębie.
- Głębokość klatki piersiowej to mniej niż połowa wysokości w kłębie.
- Kufa stanowi dwie trzecie długości czaszki, a jej szerokość jest nieco mniejsza od długości.
Zachowanie i temperament:
Owczarek portugalski jest bardzo inteligentny i żywy, wierny pasterzowi oraz swojemu stadu. Cechuje go nieufność wobec obcych, ale także niezwykła czujność, zwłaszcza nocą. Jest doskonałym psem do towarzystwa i pracy, odznacza się zdolnością utrzymywania stada w zwartej grupie oraz odnajdywania zagubionych zwierząt.
Głowa:
Średniej wielkości, szeroka i mocna, ani przesadnie długa, ani masywna.
- Czaszka: Lekko wypukła, zwłaszcza wzdłuż płaszczyzny podłużnej. Guz potyliczny widoczny, bruzda czołowa obecna do połowy czaszki.
- Stop: Wyraźnie zaznaczony.
- Kufa: Prosta lub delikatnie wypukła, krótka, stanowi około dwie trzecie długości czaszki.
- Nos: Dobrze rozwinięty, z dużymi nozdrzami. Preferowany czarny, choć u psów płowych i czekoladowych może być czekoladowy.
- Wargi: Cienkie, przylegające, bez obwisłości.
- Uzębienie: Zgryz nożycowy lub cęgowy, pełne uzębienie (42 zęby).
Oczy:
Średniej wielkości, okrągłe, osadzone poziomo. Kolor możliwie ciemny. Powieki dobrze przylegają, barwa odpowiada kolorowi nosa.
Uszy:
Wysoko osadzone, trójkątne, cienkie i delikatne, długości około 10 cm, opadające bez fałd.
Szyja:
Średniej długości, umięśniona, bez podgardla, harmonijnie przechodzi w tułów.
Tułów:
- Linia grzbietu: Prosta lub lekko opadająca.
- Grzbiet: Długi, prosty, dobrze umięśniony.
- Lędźwie: Szerokie, krótkie, dobrze umięśnione i lekko wysklepione.
- Klatka piersiowa: Głęboka, średniej szerokości, owalna w przekroju.
- Brzuch: Lekko podciągnięty.
Ogon:
W spoczynku opuszczony, sięga stawu skokowego, na końcu lekko zagięty. W ruchu może być uniesiony, ale nigdy nie zakręcony nad grzbietem.
Kończyny przednie:
Proste, mocne, równoległe.
- Łopatki: Ustawione pod kątem 45 stopni, dobrze umięśnione.
- Ramię: Mocne, średniej długości.
- Łokcie: Przylegające do tułowia.
- Śródręcze: Umiarkowanie nachylone, mocne.
- Łapy: Okrągłe, zwarte, z wysklepionymi palcami.
Kończyny tylne:
Mocne, równoległe, dobrze umięśnione.
- Uda: Szerokie, mocne, dobrze umięśnione.
- Staw skokowy: Mocny, suchy, kąt wyraźny.
- Łapy: Okrągłe, zwarte, podobne do przednich.
Ruch:
Energiczny, wyciągnięty kłus, płynny i lekki, przechodzący w galop w czasie pracy.
Szata:
- Sierść: Długa, szorstka lub lekko falista, przypomina kozią. Brwi, broda i wąsy obfite, ale nie zasłaniają oczu.
- Maść: Żółta, kasztanowa, płowa, szara, wilczasta, czarna z podpalaniem. Dopuszczalna niewielka biała plamka na piersi.
Wielkość:
- Wysokość w kłębie:
- Psy: 45–55 cm.
- Suki: 42–52 cm.
- Waga: 17–27 kg.
Wady:
Odchylenia od wzorca oceniane są w zależności od ich wpływu na zdrowie i funkcjonalność psa.
Wady dyskwalifikujące:
- Agresja lub nadmierna lękliwość.
- Limfatyczna lub zbyt lekka budowa.
- Brak pigmentu na nosie, wargach lub powiekach.
- Ogon szczątkowy lub obcięty.
- Sierść krótka, lokowata lub z podszerstkiem.
- Maść łaciata lub bez podpalania u ciemniejszych umaszczeń.
Uwagi:
Samce muszą posiadać dwa prawidłowo rozwinięte jądra całkowicie umieszczone w mosznie. Psy dopuszczone do hodowli muszą być zdrowe i zgodne z wzorcem.
Źródło: https://www.zkwp.pl/wzorce/93.pdf
Jaki charakter ma Cão da Serra de Aires?
Owczarek portugalski to pies o wyjątkowo zrównoważonym charakterze, który doskonale łączy cechy psa pracującego i towarzyszącego. Jest niezwykle inteligentny, co pozwala mu szybko się uczyć i dostosowywać do nowych sytuacji. Cechuje go lojalność wobec swojego opiekuna i pozostałych członków rodziny, co czyni go wspaniałym psem rodzinnym. Jednocześnie owczarek portugalski jest nieufny wobec obcych, co sprawia, że idealnie nadaje się do roli stróża.
Umiejętności owczarka portugalskiego
Owczarek portugalski posiada wyjątkowe zdolności pasterskie, które odziedziczył po swoich przodkach. Z łatwością pilnuje stad owiec, kóz czy innych zwierząt gospodarskich, samodzielnie podejmując decyzje w trudnych sytuacjach. Jego wrodzona czujność i odwaga sprawiają, że sprawdza się także jako pies stróżujący. Dodatkowo, dzięki swojej zwinności i inteligencji, doskonale radzi sobie w sportach kynologicznych, takich jak agility czy obedience.
Szkolenie i wychowanie Cão da Serra de Aires
Szkolenie owczarka portugalskiego wymaga cierpliwości, konsekwencji oraz pozytywnych metod motywacyjnych. Psy tej rasy są niezwykle chętne do współpracy, jednak mogą wykazywać niezależność, co czasami wymaga dodatkowej pracy nad ich posłuszeństwem. Wczesna socjalizacja jest kluczowa, aby zminimalizować nieufność wobec obcych i nauczyć psa odpowiednich zachowań. Regularne treningi i odpowiednia stymulacja umysłowa pozwalają utrzymać owczarka portugalskiego w doskonałej kondycji psychicznej i fizycznej.
Dla kogo polecany jest pies rasy owczarek portugalski?
Owczarek portugalski to idealny wybór dla osób aktywnych, które mogą poświęcić czas na zapewnienie psu odpowiedniej dawki ruchu i stymulacji umysłowej. Jego inteligencja i chęć współpracy czynią go świetnym towarzyszem dla rodzin z dziećmi, pod warunkiem, że najmłodsi będą respektować potrzeby psa. Dzięki swojej wszechstronności, owczarek portugalski sprawdzi się zarówno jako pies stróżujący, jak i pracujący w gospodarstwie. Warto jednak pamiętać, że psy tej rasy potrzebują konsekwentnego wychowania i właściciela, który będzie liderem stada.
Dla osób prowadzących spokojny tryb życia lub nieposiadających doświadczenia w wychowywaniu psów, owczarek portugalski może być zbyt wymagający. Ważne jest, aby przyszły opiekun miał czas na regularne spacery, treningi i budowanie więzi z psem.
Jak dbać o owczarka portugalskiego?
Owczarek portugalski, będący psem aktywnym i oddanym, wymaga odpowiedniej opieki, aby zachować zdrowie i dobrą kondycję. Prawidłowa pielęgnacja i dobrze zbilansowane żywienie to klucz do długiego, szczęśliwego życia tego czworonoga.
Żywienie
Owczarek portugalski wymaga odpowiednio zbilansowanej diety, dostosowanej do wieku, poziomu aktywności i ewentualnych schorzeń. Najlepiej sprawdzi się wysokiej jakości sucha karma dla psów rasowych, bogata w białko, tłuszcze oraz niezbędne składniki odżywcze, takie jak witaminy i minerały. Dieta powinna być wzbogacona o suplementy wspierające zdrowie stawów, szczególnie glukozaminę i chondroitynę, co jest istotne dla aktywnych psów tej rasy.
Posiłki należy podawać w stałych porach, dbając o odpowiednią porcję w zależności od masy ciała psa. Ważne jest także unikanie nadmiernego przekarmiania, aby zapobiec nadwadze, która może obciążyć stawy. W przypadku problemów zdrowotnych warto skonsultować dietę z weterynarzem lub psim dietetykiem, aby dostosować żywienie do indywidualnych potrzeb psa.
Pielęgnacja owczarka portugalskiego
Pielęgnacja sierści owczarka portugalskiego wymaga regularnego szczotkowania, co pozwala uniknąć powstawania kołtunów i usuwa martwy włos. Sierść tej rasy jest średniej długości, często szorstka w dotyku, co sprawia, że nie wymaga częstych kąpieli – wystarczy kąpać psa w razie potrzeby. Zaleca się używanie szamponów dedykowanych dla psów o wrażliwej skórze.
Pielęgnacja obejmuje również regularne sprawdzanie i czyszczenie uszu, przycinanie pazurów oraz higienę zębów. Uszy należy kontrolować, aby zapobiec infekcjom, szczególnie jeśli pies przebywa w wilgotnym środowisku. Dbanie o zdrowie jamy ustnej poprzez szczotkowanie zębów lub podawanie specjalnych gryzaków dentystycznych pomaga zapobiec kamieniowi nazębnemu i problemom z dziąsłami.
Jak wygląda codzienność z tą rasą?
Owczarek portugalski to pies, który doskonale sprawdza się w aktywnych domach. Jego energia, inteligencja i naturalne zdolności pasterskie czynią go idealnym towarzyszem dla osób ceniących codzienne spacery, zabawy na świeżym powietrzu i różnorodne formy aktywności fizycznej. Dzięki swojej wszechstronności owczarek portugalski odnajduje się zarówno w wiejskim, jak i miejskim środowisku, o ile zapewni mu się odpowiednią dawkę ruchu. Jego genetyczne predyspozycje sprawiają, że uwielbia zadania angażujące umysł, takie jak nauka komend, posłuszeństwo czy zabawy logiczne.
To rasa, która szybko i chętnie się uczy, co czyni ją odpowiednią do sportów kynologicznych, takich jak agility czy obedience. Owczarek portugalski jest również doskonałym stróżem, zawsze czujnym i gotowym do obrony swojej rodziny oraz posesji. W relacjach z domownikami pies tej rasy jest niezwykle lojalny i oddany. Wykazuje naturalne instynkty opiekuńcze wobec dzieci, jednak warto pamiętać, że wymaga odpowiedniej socjalizacji i konsekwentnego wychowania, aby jego energiczny charakter nie sprawiał trudności. W stosunku do obcych owczarek portugalski bywa nieufny, co podkreśla jego zdolności stróżujące.
Ile kosztuje owczarek portugalski?
Zakup owczarka portugalskiego to inwestycja zarówno finansowa, jak i emocjonalna. Cena szczeniaka zależy od wielu czynników, w tym jakości hodowli i genetyki, ale warto pamiętać, że wydatki nie kończą się na samej transakcji. W utrzymanie tej rasy należy wliczyć regularne koszty związane z jej codzienną opieką.
Ile wynosi cena zakupu szczeniaka?
Cena szczeniaka owczarka portugalskiego zależy od kilku czynników, takich jak renoma hodowli, linia genetyczna rodziców czy cel, w jakim pies jest kupowany (towarzyski, wystawowy, hodowlany). W Polsce koszt szczeniaka tej rasy może wynosić od 3000 do 8000 zł, choć w przypadku renomowanych hodowli cena może wzrosnąć do kilku tysięcy euro. Warto pamiętać, że pies z rodowodem zapewnia pochodzenie zgodne ze wzorcem rasy, co minimalizuje ryzyko wystąpienia chorób genetycznych.
Przy zakupie szczeniaka należy zwrócić uwagę na warunki, w jakich przebywają psy w hodowli, a także na dokumentację, w tym rodowód i książeczkę zdrowia. Hodowle zrzeszone w organizacjach kynologicznych, takich jak FCI, gwarantują przestrzeganie standardów hodowlanych i odpowiednie warunki socjalizacji szczeniąt.
Jakie są koszty utrzymania w ciągu miesiąca?
Miesięczne koszty utrzymania owczarka portugalskiego wynoszą od 300 do 600 zł i zależą od wielu czynników, takich jak wybór karmy, opieka weterynaryjna czy dodatkowe potrzeby psa. Oto szczegółowy podział wydatków:
- Karma: Wysokiej jakości sucha karma dla psów aktywnych kosztuje około 150–300 zł miesięcznie. Warto wybrać karmę bogatą w białko, składniki odżywcze i wspierającą stawy, takie jak glukozamina czy chondroityna.
- Opieka weterynaryjna: Regularne szczepienia, odrobaczanie i profilaktyczne kontrole zdrowotne to koszt około 50–100 zł miesięcznie. Dodatkowe środki warto przeznaczyć na niespodziewane wydatki związane z leczeniem chorób czy urazów.
- Pielęgnacja: Regularne szczotkowanie można wykonywać samodzielnie, jednak usługi groomera w razie potrzeby kosztują około 50–100 zł miesięcznie.
- Akcesoria i zabawki: Smycze, obroże, zabawki i inne akcesoria to dodatkowy koszt w wysokości 20–50 zł miesięcznie, w zależności od wybranych produktów.
- Szkolenie: W szczególności młode psy mogą wymagać profesjonalnych treningów. Koszt kursu podzielony na miesięczne wydatki wynosi około 100–200 zł w początkowych miesiącach.
Podsumowując, utrzymanie owczarka portugalskiego wiąże się z różnymi wydatkami, które warto wcześniej uwzględnić w budżecie.
Na jakie choroby narażone są owczarki portugalskie?
Owczarki portugalskie, podobnie jak inne psy średniej wielkości, mogą być narażone na pewne schorzenia, wynikające z ich genetyki i specyficznych predyspozycji. Poniżej znajdziesz listę najczęstszych chorób, które mogą wystąpić u psów tej rasy:
- Dysplazja stawów biodrowych – choroba ta dotyczy nieprawidłowego ukształtowania stawów, co prowadzi do bólu i problemów z poruszaniem się.
- Dysplazja stawów łokciowych – podobnie jak w przypadku stawów biodrowych, problem z łokciami objawia się dyskomfortem i ograniczeniem ruchu.
- Alergie skórne – owczarki portugalskie mogą cierpieć na alergie wywołane pokarmem, pyłkami roślin czy kontaktowe reakcje alergiczne.
- Problemy z oczami – niektóre osobniki mogą być podatne na zaćmę lub postępujący zanik siatkówki, co wymaga regularnych kontroli okulistycznych.
- Skręt żołądka – schorzenie to może wystąpić u owczarków portugalskich z powodu ich aktywnego trybu życia. Warto zadbać o odpowiednie pory posiłków i unikanie intensywnego wysiłku tuż po jedzeniu.
Regularna opieka weterynaryjna, zbilansowana dieta oraz właściwe dawki ruchu mogą znacząco zmniejszyć ryzyko wystąpienia powyższych problemów zdrowotnych.
Wady i zalety owczarka portugalskiego
Owczarek portugalski to rasa o wielu pozytywnych cechach, które czynią ją wyjątkową, ale jak każda rasa, ma także swoje ograniczenia. Poniżej znajdziesz listę zalet i wad tej rasy.
Zalety:
- Inteligencja i chęć do nauki – owczarek portugalski jest bardzo pojętny, co sprawia, że świetnie nadaje się do szkolenia i pracy.
- Wszechstronność – pies tej rasy sprawdzi się zarówno jako pies stróżujący, jak i towarzysz w aktywnym życiu rodzinnym.
- Oddanie właścicielowi – owczarek portugalski buduje silną więź z opiekunem i jest lojalny wobec swojej rodziny.
- Wytrzymałość fizyczna – dzięki swojej budowie i energii owczarek portugalski może towarzyszyć w długich spacerach czy uprawianiu sportów.
- Minimalne linienie – pomimo długiej sierści owczarek portugalski nie linieje nadmiernie, co ułatwia utrzymanie porządku w domu.
Wady:
- Nieufność wobec obcych – psy tej rasy są czujne i ostrożne, co może wymagać odpowiedniej socjalizacji od szczenięcia.
- Wysokie potrzeby ruchowe – brak aktywności fizycznej może prowadzić do frustracji i problemów behawioralnych.
- Trudniejsza pielęgnacja sierści – regularne szczotkowanie jest konieczne, aby zapobiec kołtunieniu się futra.
- Mocny charakter – owczarek portugalski potrzebuje doświadczonego opiekuna, który zapewni mu odpowiednie prowadzenie i jasne zasady.
Podsumowując, owczarek portugalski to rasa dla osób aktywnych, które mają czas i doświadczenie w pracy z psami. Jeśli te warunki zostaną spełnione, pies odwdzięczy się miłością, lojalnością i doskonałym towarzystwem.
Historia rasy owczarek portugalski
Owczarek portugalski, znany także jako Cão da Serra de Aires, to rasa psa pasterskiego wywodząca się z regionu Alentejo w Portugalii. Jego historia sięga XIX wieku, kiedy to psy tej rasy zaczęto wykorzystywać do pilnowania stad owiec i kóz na rozległych terenach południowej Portugalii. Nazwa „Serra de Aires” pochodzi od górskiego obszaru, gdzie rasa była szczególnie popularna. Rasa powstała najprawdopodobniej dzięki skrzyżowaniu miejscowych owczarków z francuskimi briardami sprowadzonymi do Portugalii.
Psy te szybko zyskały uznanie dzięki swojej inteligencji, pracowitości i zdolności do pracy w trudnych warunkach klimatycznych. Owczarek portugalski był ceniony za swoją samodzielność i umiejętność podejmowania decyzji podczas pracy w polu. Pierwszy oficjalny wzorzec rasy został ustanowiony w XX wieku, dzięki staraniom dr. António Cabrala i dr. Felipe Morgado Romeirosa. Współcześnie owczarek portugalski pozostaje rasą o stosunkowo niewielkiej liczebności, co czyni go wyjątkowym i rzadko spotykanym.
Rasa została uznana przez FCI (Międzynarodową Federację Kynologiczną) jako pies pasterski, co dodatkowo podkreśla jej użytkowy charakter. Owczarek portugalski jest dzisiaj szczególnie ceniony przez miłośników psów za swoją lojalność, energię i wszechstronność. Choć rzadko spotykany, nadal zachowuje swoje pierwotne cechy, które czynią go doskonałym towarzyszem i pracownikiem w roli psa pasterskiego czy stróżującego.
Podsumowanie
- Owczarek portugalski to średniej wielkości pies pasterski, znany z inteligencji, energii i lojalności wobec opiekuna.
- Pochodzi z Portugalii, gdzie był wykorzystywany do pilnowania stad owiec i kóz.
- Rasa wyróżnia się wydłużoną sylwetką, szorstką sierścią i wyjątkową wytrzymałością.
- Wzorzec rasy FCI opisuje umaszczenia w odcieniach płowych, szarych oraz z podpalaniem.
- Owczarek portugalski ma nieufny stosunek wobec obcych, co czyni go doskonałym psem stróżującym.
- Psy tej rasy potrzebują codziennej aktywności fizycznej i stymulacji umysłowej, aby zachować zdrowie i dobre samopoczucie.
- Koszty utrzymania owczarka portugalskiego wynoszą od 300 do 600 zł miesięcznie, w zależności od potrzeb psa i opiekuna.
- Najczęstsze choroby owczarków portugalskich to dysplazja stawów biodrowych oraz wrażliwy przewód pokarmowy.
- Owczarek portugalski jest idealnym wyborem dla osób aktywnych, szukających lojalnego i wszechstronnego towarzysza.
- Rasa jest blisko spokrewniona z owczarkami katalońskimi i francuskimi briardami, co podkreśla jej pasterskie korzenie.
FAQ – Najczęściej zadawane pytania
Tak, owczarek portugalski może mieszkać w mieście, o ile zapewni mu się odpowiednią dawkę codziennego ruchu i aktywności.
Owczarka portugalskiego należy szczotkować co najmniej raz w tygodniu, aby utrzymać sierść w dobrej kondycji i zapobiec jej splątaniu.
Tak, owczarek portugalski jest lojalny i przyjazny, co czyni go dobrym towarzyszem dla rodzin z dziećmi, pod warunkiem odpowiedniej socjalizacji.
Najlepsze efekty przynosi szkolenie pozytywne, które wzmacnia więź między psem a opiekunem i motywuje do nauki nowych komend.
Cena szczeniaka owczarka portugalskiego wynosi zwykle od 3000 do 6000 zł, w zależności od renomy hodowli i rodowodu psa.

Hej! Mam na imię Asia i od ponad 15 lat interesują się kynologią. Regularnie w weekendy uczestniczę w wystawach organizowanych przez ZKwP w Polsce i FCI w Europie. Moje życie dzielę z dwoma wspaniałymi psiakami – energiczną seterką irlandzką Georgią oraz rozbrykanym kundelkiem Rosą, które są dla mnie jak rodzina. Interesuję się zdrowym żywieniem psów, szczególnie dietą BARF, wierząc, że to klucz do ich zdrowia moich pupili. W wolnym czasie pływam i podróżuję po Europie, zawsze w towarzystwie moich czworonożnych przyjaciół.
